Waarom een ​​Augmented Reality Future (Google Project Glass) mij schrikt [Opinie]

Advertentie

Begin april onthulde Google Project Glass, een nieuwe poging om smartphone-functionaliteit naar uw oogbal (len) te brengen. En dat ben ik niet die de zaak overdrijft. Dit is een HUD (heads-up display) met augmented reality en het is momenteel in ontwikkeling op het hoofdkantoor van Google.

We hebben al gehoord van James hoe deze technologie perfect haalbaar is. Eigenlijk is Google's Project Glass Concept Video mogelijk [Opinie] Eigenlijk is Google's Project Glass Concept Video mogelijk [Opinion] Google heeft onlangs een conceptvideo vrijgegeven voor hun Project Glass. Vandaag wil ik de technische haalbaarheid van deze praktische Google Goggles van naderbij bekijken. wat we weten; en waarom deze conceptvideo ... Lees meer, en dat de conceptvideo die Google heeft gemaakt niet een 'pie-in-the-sky'-gedachte is. Chris legde vervolgens uit waarom hij van het idee houdt 5 Redenen waarom Google's projectglas de toekomst is en waarom dat geweldig is [Opinie] 5 Redenen waarom Google's projectglas de toekomst is en waarom dat geweldig is [Opinie] Google's projectglas laat iedereen praten. Het is een glimp van de toekomst van augmented reality, wearable computing en een betere integratie van internet en technologie in ons dagelijks leven. Stel je voor dat je je smartphone vervangt door een ... Lees meer over een toekomst waarin we allemaal rondlopen met Google-bril die aan onze gezichten hangt. Ik ben niet zo enthousiast in dit vroege stadium, en hier zijn de redenen waarom een ​​augmented reality-toekomst, aangedreven door Google, me bang maakt.

Always On the Grid

Ik werk online en hou van het internet om vele, vele redenen. Het helpt me om mijn rekeningen te betalen, het heeft me net zo goed opgevoed en vermaakt, en word een grote aanwezigheid in mijn leven. Maar ik heb geprobeerd om er geen onuitwisbaar deel van mijn leven van te maken en ik probeer elke week minimaal één dag vrij te nemen. Het is eigenlijk niet lang genoeg, maar het helpt me verbonden te blijven met de echte wereld, een wereld buiten het digitale rijk.

Hoewel het ongetwijfeld net zo gemakkelijk is om een ​​paar specificaties van Project Glass te verwijderen als om een ​​computer uit te zetten of een smartphone te negeren, ben ik er niet van overtuigd dat mensen dat zullen of willen doen. Als eenmaal het leven met deze laag van augmented reality is ervaren, hoeveel van ons zullen actief kiezen om die laag te verwijderen om terug te keren naar de gebruikelijke, alledaagse werkelijkheid van gewoon zien wat voor onze gezichten staat?

Ik ben bang dat mensen ervoor zullen kiezen om altijd op het grid te blijven, verbonden aan het internet, maar los te staan ​​van de bredere wereld die het leven zelf biedt.

Afleiding = onwetendheid

Als de opkomst van mobiele technologie ons iets heeft geleerd, kunnen mensen ongelooflijk onbeleefd zijn als ze worden afgeleid door iets dat vermoedelijk interessanter is. Ik betwijfel of er iemand is die dit leest en niet heeft hoeven lijden onder de schande dat hij genegeerd wordt door iemand die het te druk heeft met bellen, sms'en of e-mailen of iets anders op zijn smartphone of tablet doen. Tenzij ik een heel saai bedrijf ben.

Stel je eens voor hoe veel erger deze trend zal zijn als we allemaal augmented reality-bril gaan dragen. Informatie zal recht voor onze gezichten worden gestraald, zelfs wanneer we ons midden in een gesprek bevinden. Zijn we in staat om dit te negeren om met elkaar te blijven praten? Of om respectvol te zijn temidden van zo'n spervuur ​​van berichten en beelden?

Ik vrees dat Project Glass zal leiden tot meer afleiding, en op zijn beurt meer onwetendheid. Ons vermogen om ons te concentreren op degenen om ons heen zal zwaar worden getest door deze technologie.

Alleen samen

Het internet heeft de wereld een veel kleinere plaats gemaakt. Ik ken mensen van over de hele wereld, MakeUseOf heeft schrijvers die op de meeste continenten wonen, en over het algemeen is de aarde nu een mondiaal dorp waar fysieke locatie van minder belang is dan ooit tevoren. Hiermee is het idee van vriendschap en zinvol contact veranderd, en niet ten goede.

Smartphones zijn al begonnen aan deze trend dat we verbonden zijn met de rest van de wereld terwijl we niet verbonden zijn met mensen die naast ons staan. En een augmented reality 6 gratis apps om Augmented Reality op je iPhone uit te proberen 6 gratis apps om Augmented Reality op je iPhone uit te proberen Augmented reality is cool. Met behulp van je camera, locatie en de juiste apps, is het mogelijk om bruikbare, relevante informatie over live camerabeelden te leggen om een ​​beter zicht op de wereld te geven ... Lees Meer toekomst gaat dit alleen maar erger maken. Als ik me een dag voorstel waarop de meerderheid van de mensen rondloopt om deze dingen te dragen, zie ik een dag waarop we onwetend zijn van onze naaste buren tijdens de communicatie met iemand aan de andere kant van de planeet. Een vorm van zelf-geïnitieerde isolatie.

Ik vrees dat het online, digitale rijk de norm zal worden, ten koste van de mensen, plaatsen en objecten in onze natuurlijke omgeving.

Do not Be Evil

Google koos een mantra om in zijn begindagen te leven. Een informele bedrijfsslogan die eenvoudig stelt: 'Do not be evil '. Het is een prima afkorting voor waar het bedrijf over moest gaan. Helaas moest het bedrijf de regels buigen en zijn eigen gouden regel overtreden, want het is uitgegroeid tot de kolos die we nu kennen. Misschien is het kwaad een sterk woord om alles te beschrijven wat Google doet, maar sommige van zijn praktijken zijn niet bepaald gezond of onschuldig.

Google weet al veel van u en uw online gewoonten. Met Google Zoeken, Google+ en Google Android zijn het slechts startpunten en overal ogen en oren te zien. Samen met Facebook en anderen maakt het deel uit van de cultuur van een erosie van privacy die we allemaal op het web ervaren. Met dat in gedachten is het laatste dat iemand van ons zou moeten doen, Google toegang geven tot ons hele leven, dat is wat Project Glass mogelijk zou maken in een dystopische toekomst.

Project Glass zou Google in staat stellen deel te nemen aan aspecten van je leven die op dit moment verboden zijn. Ze weten waar je naartoe gaat, wat je doet en met wie je het doet. De standaardinstelling is waarschijnlijk dat alles is ingeschakeld om de volledige augmented reality-ervaring mogelijk te maken. Als je denkt dat het immer veranderende privacybeleid van Facebook slecht is, stel je dan voor hoe het Privacybeleid van Project Glass er zou uitzien naarmate het evolueerde.

Ik vrees dat het meeste uit Google's technologie halen betekent dat we elk idee van privacy waaraan we ons momenteel wanhopig vasthouden, opgeven.

De-evolution

De conceptvideo die Google heeft afgeleverd als voorbode van de komst van Project Glass laat zien dat iemand voor bijna alles op het apparaat vertrouwt. Het herinnert hem aan afspraken, het noteren van concertdata en het geven van aanwijzingen (zelfs in een boekenwinkel). Alle dingen die we al kunnen doen met bestaande technologie, verleend, maar met een nieuw gemak, betekent dat het standaard zal worden.

Als we deze gelegenheid hebben om het eigen natuurlijke vermogen van onze hersenen om te denken, te onthouden, te leren en aan te passen, omzeilen, zou dat kunnen betekenen dat luiheid begint. We hebben al het vermogen verloren om dingen te doen die onze verre verre voorouders konden doen zonder een tweede gedachte. En dat zal nog een keer gebeuren mocht deze technologie ooit opperbest heersen.

Ik ben bang dat hoe meer we afhankelijk worden van technologie, hoe minder we zelfs de eenvoudigste taken aankunnen. De evolutie evolueert.

conclusies

Ik kan raden hoe ik zal worden waargenomen na het schrijven van dit artikel. Ik zal in de loop van de geschiedenis hetzelfde worden genoemd als die nee-zeggers die voorzichtigheid hebben aangedrongen ten aanzien van opkomende technologieën. Maar daar ben ik vertrouwd mee. Het is niet dat ik tegen Project Glass ben of dat ik geloof dat het een dwaasheid is. Sterker nog, ik geloof dat dit de natuurlijke volgende stap is voorbij smartphones en touchscreen-tablets.

Dat maakt echter niet dat ik niet in staat ben om de mogelijke nadelen van Project Glass te zien en dat de concurrerende systemen van draagbare augmented reality gegarandeerd het komende decennium zullen verschijnen. Misschien zullen de positieve resultaten opwegen tegen de negatieven, waarvan ik sommige hierboven heb geschetst. Maar ik blijf voorlopig nog niet overtuigd.

Zoals altijd zijn we blij met uw opmerkingen over het bovenstaande artikel. Ben je het eens of oneens met mijn opvattingen? Laat het me gerust weten. Opinie is gratis, discussie is goed, debat is gezond.

Afbeeldingscredits: NIMATARADJI, Ed Yourdon, Ktoine, Duncan Hull, Bryan Wright