In de afgelopen jaren zijn we heel vertrouwd geraakt met webtechnologieën zoals de beruchte cookie. Cookies vormen zelfs zo'n groot deel van het internet dat de Europese Unie alle websites dwong om een kennisgeving te plaatsen onder de vermakelijk genoemde EU-cookierichtlijn.
Je zou denken dat een volwassen technologie zoals cookies goed zou worden begrepen, maar in het tijdperk van adblockers vinden bedrijven sluwe manieren om te voorkomen dat ze volgens de regels spelen Wat zijn Supercookies en waarom zijn ze gevaarlijk? Wat zijn Supercookies en waarom zijn ze gevaarlijk? Verizon is beboet voor het volgen van klanten met een unieke ID-header (UIDH), ook wel bekend als een 'supercookie'. Maar wat is een supercookie? En waarom is het erger dan een gewoon koekje? Lees verder .
Cookies zijn een van de vele aspecten die de ruggengraat vormen van surfen op internet. Hiermee kunt u ingelogd blijven op websites in alle sessies en kunnen voorkeuren per gebruiker worden opgeslagen. Voor de privacygerichte, blokkerende en opruimingscookies Hoe u uw browsergeschiedenis handmatig en automatisch wist Hoe uw browsergeschiedenis handmatig en automatisch te wissen De websites die u bezoekt laten sporen achter op uw computer. We laten u zien hoe u uw browsegeschiedenis kunt verwijderen in Firefox, Chrome, Edge en Internet Explorer. Read More is een veelgebruikt advies voor het minimaliseren van online tracking.
Maar naast de opkomst van de 'supercookie' is er nog een andere speler in het online volgspel: webbakens.
Wat zijn webbakens?
Webbakens zijn kleine objecten die, meestal onzichtbaar, zijn ingebed in een webpagina. De meest gebruikelijke vorm van webbaken is de 1 × 1 GIF (niet te verwarren met de geanimeerde GIF's die u kent van memes). Het formaat is hetzelfde, maar GIF's worden gebruikt als bakens, omdat het formaat universeel wordt herkend op elke moderne webbrowser.
Waarom zo'n klein grafisch formaat? Omdat het de bestandsgrootte minimaliseert, waardoor de tijd die nodig is om het te downloaden tot een minimum wordt beperkt, waardoor de impact op de laadsnelheid van een webpagina tot een minimum wordt beperkt. Als zodanig kunnen zelfs lage bandbreedte en laag-gegevensverbindingen webbakens aan.
Wanneer uw browser verbinding maakt met een webpagina en de webpagina een webbakenafbeelding bevat, vraagt uw browser de webserver om die afbeelding te downloaden - en met dit verzoek logt de server bepaalde details in zoals uw IP-adres, de datum en tijd en meer.
De eigenaar van de site kan vervolgens deze logboeken gebruiken om bij te houden hoe vaak een webpagina wordt geopend, evenals de tijden waarop deze is geopend en de locaties van gebruikers die er toegang toe hebben gekregen. Het verzoek kan ook verwijzen naar het bestaan van cookies die eerder door de webserver op de computer zijn ingesteld.
Webbakens zijn ook een handig hulpmiddel geworden voor adverteerders die surfprofielen willen opbouwen om te bepalen welke advertenties op een bepaalde webpagina moeten worden weergegeven. Naast alternatieve namen als webbug en paginatag, worden webbakens ook duidelijke GIF's of trackingpixels genoemd met verwijzing naar de ingevoegde 1 × 1 GIF.
Bakens in e-mails
Bakens zijn niet beperkt tot alleen websites. Ze worden vaak gebruikt om e-mailopeningspercentages bij te houden en te monitoren en om klikken te linken. Het e-mailmarketingbedrijf MailChimp, beroemd gemaakt door de echte misdaadpodcastserie, maakt gebruik van Open Tracking, een methode om bakens in afbeeldingen direct in e-mails in te voegen.
Wanneer uw e-mailclient de afbeelding probeert te laden, waarschuwt het baken de server dat de unieke ID is geopend, waardoor de server die specifieke e-mail als geopend kan markeren. Dit is een belangrijke statistiek voor e-mailmarketeers, waarbij op de links wordt geklikt.
De bakens kunnen ook worden ingesloten in koppelingen, meestal als verwijzings-ID aan het einde van de URL. Wanneer op een link wordt geklikt, kan MailChimp via de unieke ID vaststellen welke links zijn geopend en wanneer.
Bakens op Facebook
Tegenwoordig is Facebook niet onbekend met controverses over privacy, maar dat was niet altijd zo. In feite was hun eerste grote misstap over privacy het gebruik van webbakens in 2007. De Facebook Beacon verzamelde gegevens van Beacon-partners over welke websites werden bezocht en welke soorten activiteiten er op die sites plaatsvonden.
Het grote probleem was echter dat Facebook die informatie aan profielen publiceerde zonder eerst aan gebruikers te vragen of ze wilden dat die informatie werd gepubliceerd.
Niet verwonderlijk dat mensen hier niet blij mee waren, vooral omdat er geen manier was om Facebook te blokkeren van het publiceren van die informatie. In feite waren mensen zo beledigd door deze nieuwe 'functie' dat een class-action-rechtszaak tegen Facebook werd aangespannen, resulterend in een verrekening en beëindiging van de Facebook Beacon met £ 9 miljoen (ongeveer $ 11, 2 miljoen).
Hoe kun je deze bakens stoppen?
De meeste online adverteerders en analysebedrijven proberen de privacy van gebruikers te respecteren door alleen niet-identificeerbare verzamelde gegevens te verzamelen. Veel voorstanders van privacy beweren echter dat ongerechtvaardigd en ongewenst volgen nog steeds invasief is en moet worden voorkomen.
Ondanks de indruk van Google als een grote bewakingsmachine Hoeveel weet Google echt van u? Hoeveel weet Google echt over u? Google is geen voorstander van de privacy van gebruikers, maar het zal u misschien verbazen hoeveel ze weten. Read More, het oude motto van het bedrijf: "Doe niet kwaad", begeleidt veel van hun beslissingen. Een manier waarop Google hun gebruikers probeert te beschermen, is in hun e-mailtoepassing, Gmail.
Gmail-gebruikers waren altijd goed bekend met de meldingen in elke e-mail waarin ze vroegen of je de afbeeldingen in die e-mails wilde weergeven. Dit was om te voorkomen dat schadelijke inhoud wordt gedownload zonder medeweten of toestemming van de gebruiker.
In 2013 maakte Google een belangrijke wijziging in Gmail: alle e-mailafbeeldingen zouden nu standaard worden geladen, behalve dat die afbeeldingen voor het eerst werden gedownload en in de cache werden opgeslagen door Google op de eigen servers van Google. Hiermee werd voorkomen dat schadelijke inhoud werd gedownload EN resulteerde dit in een snellere en verbeterde e-mailervaring.
Maar deze benadering van het weergeven van afbeeldingen in e-mails compliceert zaken voor e-mailbakens. Omdat de afbeeldingen nu door Google worden gedownload, verliezen uitgevers informatie over wie de e-mail in eerste instantie heeft geopend. Het enige dat ze ontvangen is het IP-adres van Google. Deze methode voorkomt ook dat de bakens cookies op uw computer kunnen lezen.
Op privacy gerichte extensies zoals Privacy Badger van de Electronic Frontier Foundation (EFF) kunnen sommige webbakens blokkeren. Ze kunnen ook andere vormen van online tracking blokkeren die gegevens over u verzamelen op internet, maar niet altijd. Helaas zijn webbakens zo ontworpen dat ze onzichtbaar zijn en niet altijd kunnen worden betrapt door privacy-extensies.
Moet je deze bakens stoppen?
Hoewel webbakens doorgaans online trackers worden genoemd, is de informatie die zij verzamelen niet persoonlijk identificeerbaar.
Facebook's Pixel kan bijvoorbeeld alleen de websites zien die je bezoekt die de Pixel hebben ingeschakeld. Wanneer u een Pixel-enabled site bezoekt, kunnen ze alleen de tijd en datum zien, samen met wat browserinformatie, in plaats van uw volledige browsegeschiedenis.
Uiteraard maken webbakens slechts deel uit van een grotere trend in online tracking. Er is een constante race tussen adverteerders en privacyadvocaten over wie uw online gegevens beheert. Webbakens zijn op zichzelf relatief onschadelijk. Alleen als hun gegevens worden gecombineerd met andere informatie, zoals je Facebook-profiel, wordt de praktijk controversieel.
Wat vind je van webbakens? Is de technologie nuttig of denk je dat dit gewoon een ander geldscheppend programma van adverteerders is? Gebruikt u web- of e-mailbakens op uw website? Laat het ons weten in de comments hieronder!