Hoe bijna verouderde camera's licht werpen op rampenzones

Advertentie

Photohoku is een non-profit project dat goed gebruik maakt van de oude cameratechnologie (namelijk instant camera's) in een poging om een ​​deel van de herinneringen en sentimentele items terug te geven die verloren zijn gegaan in rampen over de hele wereld.

Beginnend in Japan, en geleidelijk uitbreiden naar andere landen, heeft het project grote ambities. Het team achter Photohoku heeft al meer dan 10.000 instant foto's, bijna 1000 foto-albums en 100 digitale camera's aan het publiek geschonken en duizenden levens geraakt.

We hebben onlangs de kans gehad om met mede-oprichter Brian Scott Peterson te praten over hoe het project begon, de technologie die ze gebruiken en wat ze proberen te bereiken.

Het Photohoku-project

Met de zoeker van een zelfgemaakte 3D-camera die aan mijn rechteroog is gelijmd, zwaaien twee polaroids onmiddellijk omhoog vanaf de bovenkant van de plastic mal. Een minuut later goot de groep kinderen die ik zojuist had voorgesteld om te poseren als superhelden over de polaroids naast elkaar met een geïmproviseerde 3D-bril om de nieuwigheid te zien. Lachend en plagend roepen ze hun ouders op om hen te zien in al hun driedimensionale glorie.

Achter me, ineengedoken onder de enige schaduw op het verschroeiende plein, giechelen een andere groep kinderen, vrienden, ouders en grootouders over de professionele aandacht die fotograaf Brian Scott Peterson zijn volgende onderwerp geeft. Met hun kapsel nu zorgvuldig gekapt en met het hoofd naar achteren gekanteld, stelt hij snel de focus op zijn prachtige vintage instantcamera en snapt een ander verbluffend zwart-wit portret. Zodra de foto zich ontwikkelt, wordt deze rechtstreeks in de handen van het trotse onderwerp gelegd om als herinnering aan de dag te dienen, en dat leven hoeft niet altijd een strijd te zijn. Er zijn geen andere exemplaren.

Dit is gewoon weer een dag uit het leven van Photohoku, het groeiende non-profit brain-child van professionele fotografen Brian Peterson, Yuko Nekabe Yoshikawa (die ook een fotoagentschap runt in Tokio) en een handvol toegewijde vrijwilligers. Het project zorgt ervoor dat het team opgeknapte, prachtig retro camera's (en een paar moderne stukken) naar een zorgvuldig geselecteerde groep locaties over de hele wereld transporteert, met behulp van de vreugde van portretfotografie. 14 Tips voor een betere groep Portretfoto's 14 Tips voor beter Groepsportretfoto's Groepsfoto's zullen zelden gemakkelijk zijn, maar het is zonder meer mogelijk dat u zich op uw gemak voelt bij dit soort foto's. Hier zijn enkele tips om je vaardigheden te verbeteren. Meer lezen om licht naar gebieden te brengen waar het niet langer zo helder schijnt. Of dat nu in de rampzone van de verwoestende tsunami van Japan van 2011 is, de nasleep van dodelijke Tornado's in Oklahoma, of de vernietiging van de brand in Cebu City in 2014.

Toen ik voor het eerst het hoofd hoorde achter Photohoku's Filippijnse inspanningen (ook bekend als Photosayas), beschrijft Jesslee Cuizon de dromen en verwachtingen van het project tijdens een Pecha Kucha-avond in Cebu City, maar ik was voorlopig. Ik was dubieus over hoe een paar portretten van families en individuen in een (letterlijk) uitgebrande gemeenschap een serieus aanbod van hoop kon zijn. Na een glas rood, had Jesslee - voordat ik het wist - me overtuigd om mee te sjouwen met het eerste Photohoku-evenement op de Filippijnen (om bekend te staan ​​als Photosayas). Een paar dagen later was ik het team aan het ondervragen tussen wateronderbrekingen, fotoshoots en via e-mail.

Alles verliezen

Ik vroeg Brian over de ontstaansgeschiedenis van het project en wat Yoku ertoe dreef om erop te staan ​​dat ze allebei samen iets doen om te helpen. Hij vertelde me:

"Photohoku begon als reactie op de aardbeving Great Tohoku Earth Marche van maart 11, 2011 en de Tsunami-ramp in Japan. Het geheel van Japan ratelde na die aardbeving en het voelde alsof iedereen zich wilde verzamelen om te helpen iets te doen, inclusief ons. Wij [Brian en Yoku] werkten afzonderlijk en samen in Tokio aan een handvol fotografie-gerelateerde projecten, zoals een liefdadigheidsshoot, een veiling en een boek, in een poging geld in te zamelen voor Tohoku. Die eerste inspanningen, hoewel succesvol, waren snel op. Yuko raakte gefrustreerd dat het niet direct effectief genoeg was, en riep mij op om met haar naar daar te gaan om te doen wat we professioneel in Tokio doen - familieportretten maken. Als mensen alles zouden verliezen in de tsunami, omvatte dit waarschijnlijk hun familiegeschiedenis in foto's, en dat was iets dat we begrepen en waarmee we konden helpen. "

Naar verluidt is bijna $ 1 miljard USD gedoneerd als hulp voor de slachtoffers van de aardbeving in 2011 (waarbij meer dan 20.000 mensen zijn gedood of nog steeds vermist worden). Het is begrijpelijk dat de overgrote meerderheid van deze hulp wordt gesmokkeld in de richting van redding, voedsel en medische inspanningen. Alle goede doelen, op elke standaard. Maar een gapend gat in de manier waarop deze fondsen vaak worden verdeeld, is het gebrek aan focus op het opnieuw opbouwen van persoonlijke levens.

Er is bijna geen echte focus op het omgaan met het verlies van alles wat je dierbaar was. Elk item dat sentimenteel was, verdwenen. Voor velen verbrak het verlies van het gebouw dat ze 'thuis' noemden, in vergelijking met het verlies van de tastbare geschiedenis van hun familie. De trouwring van hun overgrootmoeder of de liefdesbrieven van een lang vervlogen romance. Een huis is vervangbaar. Een infectie is te genezen. Honger is verzadigbaar. Een verloren geschiedenis is geen van deze dingen.

Een van de weinige hoopjes die we hier zien zijn projecten zoals het Memory Salvage Project (gedeeltelijk ondersteund door Fujifilm) waar fysieke foto's die zijn hersteld van rampzones digitaal worden geïmporteerd in een enorme database en waarnaar wordt verwezen met GPS-coördinaten op basis van waar ze zijn gevonden . Hierdoor kunnen families later hun eigen verloren foto's vinden en claimen op basis van waar ze woonden, samen met software voor gezichtsherkenning. Vanaf 2012 waren meer dan 30.000 foto's herenigd met hun oorspronkelijke eigenaars. In Brian's woorden bracht dit Fujifilm's samenwerking met Photohoku "een perfecte zwaluwstaart, zowel terugkijkend als vooruit kijkend."

De real-life resultaten

Wanneer mensen (slachtoffers) in deze rampzalige situaties terechtkomen, wordt een momentopname van hen door een buitenstaander die het gewoon niet snapt (vaak hoe ze het Photohoku-team zien) verwant met een klap in het gezicht. "Ze dachten dat we misschien een buitenlands nieuwsmagazijn waren, en omdat ze al werden gedolven voor media-foto's, waren ze niet alleen niet geïnteresseerd, maar overdreven negeerden ze ons toen ze vroegen om poseren voor foto's die we cadeau aan hen zouden geven, " zei Brian .

Gelukkig, toen het team voor het eerst de verwoeste scènes en tijdelijke huisvesting in en rond Tohoku bezocht, zei Brian dat hij "uiteindelijk iemand in de marge heeft genomen en gelukkig is het geweldig gelukt."

"Als magie gaven we de instantfoto aan de man, en de eerste verwarring veranderde meteen in geluk en hij straalde. "Voor mij?" Vroeg hij. "Ja man, alleen voor jou." Zodra iedereen het 'snapt', wilde iedereen er één en we waren heel blij om het te doen. '

Sinds dat eerste bezoek aan Tohoku hebben Brian, Yuko en hun vrijwilligers het gebied opnieuw bezocht en families meer dan 50 keer getroffen; Foto's, albums en digitale camera's cadeau doen om (al was het maar op een kleine manier) te helpen met de "berg van verdriet en verlies waar deze mensen mee te maken hadden."

Gedurende de dag dat ik met Photohoku doorbracht, werden de scènes bijna identiek gespiegeld. In het begin is er een terughoudendheid. Een waarschuwing over wat we eigenlijk aan het doen waren, vreemd uitziende camera-uitrusting mee slepen naar een ontheiligde gemeenschap, een winkel opzetten op het plaatselijke plein en de kinderen instrueren om je gezin te stichten ! Wie zou niet dom zijn?

Toen het momentum echter toenam (grotendeels dankzij Brian's aanstekelijke enthousiasme en nieuwe hoeden), was het toneel voor plezier, plezier en speelsheid. En daarmee kwam de mogelijkheid om deze families, door middel van fotografie, op zijn minst enige vorm van vervanging te bieden voor een klein deel van wat ze hadden verloren in de branden die hun huizen op de grond verwoestten.

In feite is dit een project dat overal repliceerbaar lijkt , en in een overvloed van verschillende situaties.

Volgens Brian, "wordt het ook verwelkomd door mensen met ziekte, gescheiden van familie, geconfronteerd met elke vorm van tegenspoed. Iedereen kan een soort genezing of troost ervaren van iets dat schijnbaar onbelangrijk is als een foto. '

Dat wil zeggen, de simpele handeling van de tijd nemen om verhalen te horen, en van hen iets moois te maken, dan die schoonheid direct terug te geven aan het onderwerp, is een daad van vrijgevigheid die niet onopgemerkt blijft.

Hoe twijfelachtig ik ook was in het begin, na mijn dag (helpen? Spelen) in Cebu City met Brian, Yuko en Jesslee, was ik een bekeerde tot Brian's manier van denken.

De camera's

Een ding dat dit project echt doet opvallen, is de enorme toewijding aan directe fotografie. De redenen waarom deze technologie centraal staat in het project zijn talrijk. Van het direct kunnen cadeau geven van foto's en albums aan gezinnen, tot het zien van ieders ogen oplichten bij het zien van een Linhof Master Technika. Dit is een set die de jongere generatie nooit heeft gezien en de oudere 'hebben het al een miljoen jaar niet gezien'.

"De camera's zijn rare accordeonachtige dingen die mensen kunnen intrigeren en het ijs kunnen breken als ze ons echte foto's recht uit de camera's zien trekken. Elke foto die we maken, duurt enkele minuten om zich te ontwikkelen en dat geeft ons belangrijke tijd om contact te maken met de getroffen mensen, hun verhalen en worstelingen te horen, en dat terwijl een opwelling en anticipatie ontstaat om de foto te zien.

Je zou zelfs kunnen beweren dat Photohoku een soort van afleiding is, zij het kort, van de realiteit van de situatie, zoals de cinema kan zijn voor een stressvolle dag.

Zodra de foto tijd heeft gehad om zich te ontwikkelen, afhankelijk van de temperatuur, geven we de foto aan de ontvangers zodat ze apart kunnen worden gepeld. Als het echt een geweldige foto is, kun je zien hoe hun hele wereld voor een moment wegsmelt.

Het is niet moeilijk om te begrijpen dat dit veel romantischer en dynamischer is dan wachten tot een inkjetprinter digitaal en robotachtig regel na regel CMYK uitspuugt. "

Het is geen geheim dat er een ingebouwde romantiek bestaat over retro, hipster ogende foto's, en dit geldt ook voor hun analoge equivalent. Kijk naar het succes van Instagram (lees onze tutorial hier Nieuw op Instagram? Toptips voor nieuwkomers Nieuw op Instagram? Toptips voor nieuwkomers Als je aan de slag gaat op Instagram, zijn er een paar tips en trucs om rekening mee te houden om ervoor te zorgen dat je de grond raakt, de populaire app is een deel voor het delen van foto's en deel ... Lees meer), en de onophoudelijke filtering van digitale foto's Hoe maak je aangepaste filters voor Instagram op iPhone of Android Hoe maak je aangepaste filters voor Instagram Op iPhone of Android heeft Instagram alleen een bepaalde set filters, maar wat als je je eigen aangepaste filters zou kunnen maken? Hier is hoe. Read More (guilty - shoot me) doordringend in sociale media. Maar eigenlijk is het echt iets magisch om in eerste instantie een analoge foto te maken, gemaakt door een getalenteerde fotograaf. Zoals Brian duidelijk maakt: "De foto's spuwen niet alleen uit de camera, maar verschijnen na een paar minuten langzaam. Je moet de foto's handmatig uit de camera's trekken, een paar minuten wachten en ze uit elkaar halen ".

Gelukkig voor Photohoku was Fujifilm (de enige overgebleven leverancier van deze professionele 'peel-apart' instantfilm, bekend als 'FP') zo vriendelijk om een ​​flinke voorraad van het spul te doneren, en zei: "Jullie blijven focussen op wat je bent aan het doen en we krijgen je terug. "- waardoor deze magie door duizenden wordt ervaren.

Het is vooral wanneer je het onderwerp van de camera's gebruikt door Photohoku aan de orde stelt, dat je Brian's ware passie voor (en obsessie met) fotografie in al zijn glorie ziet. Een van de pijlers onder de selectie van apparatuur van Photohoku is de Konica Instant Press (waarvan het team er drie heeft), waarvan Brian de geschiedenis enthousiast opwindt.

"Dit is gewoon een buitenbeentje camera die nooit echt grote golven maakte in de wereld van de camera's, maar nu is het een zeer inbaar ding. De vormfactor verwijst terug naar een camera die de Polaroid Pathfinder (of 110 of 120) wordt genoemd en die een (al lang geleden gestaakte) rolvormige Polaroid-film nam. Naar mijn mening is de Pathfinder één van, of misschien wel de mooiste camera's ooit gemaakt, zeker de mooiste Amerikaanse camera uit de geschiedenis. Het kwam waarschijnlijk uit het ruimterace-tijdperk 50s-60s toen alles eruit zag als raketten, en het heeft prachtige lijnen zoals een Cadillac, gebouwd als een tank. Een echt juweeltje van een camera als je er een kunt vinden die is omgezet naar de moderne film.

Maar goed, de Konica Press is de funky vroege 80's versie van de Pathfinder. Zeer Japans en een beetje meer straal-jute. En de lens, het is de meest onbezongen, underdogged, glorieuze kleine lens. Het is, door een aardverschuiving, mijn favoriete camera, en ik heb er veel gebruikt. Het is niet dat het beter is dan andere camera's, het is alleen dat het overeenkwam met mij, wat ik denk dat belangrijk is. "

Op de top van de Konica Instant Press maakt het team ook gebruik van andere edelstenen, waaronder de Linhof Master Technika (afbeelding hierboven), gemaakt in West-Duitsland (de belangrijkste 4 × 5-camera van het team die filmnegatieven opneemt). Dit is "zo zwaar als je kunt krijgen. Maar rijdt als een Porsche, met een verbazingwekkende Schneider 150 mm Xenotar-lens met hoge snelheid die enkele van de mooiste portretten heeft gemaakt die we hebben gemaakt. Zijn hands-down een van de beste moderne lenzen ooit geproduceerd ".

Ook in gebruik, bovenop Swiss made Sinars, Polaroid Land-camera's, oude American Speed ​​Graphics en allerlei andere spannende speeltuigen, is het Mamiya Universal-systeem. Wellicht "het meest modulaire camerasysteem ooit gemaakt, met meer dan 100 accessoires en prachtige lenzen, het is de werkpaardcamera van Japan uit de jaren 60 en 70".

Ten slotte is de camera waarmee ik persoonlijk in de Filippijnen kon spelen een zelfgemaakte stereoscopische instantcamera (hieronder). "Het is eigenlijk een behuizing die twee kleine Fujifilm Cheki-camera's bevat en tegelijkertijd twee directe foto's maakt". Om de foto's in 3D te bekijken, zijn een aantal goedkope vergrotende lenzen geplakt in geïmproviseerde frames in origami-stijl om een ​​kijker voor de twee foto's te creëren. "Het is erg leuk om de reactie van mensen te zien wanneer ze zien dat ze zelf in 3D uit de foto's tevoorschijn komen. Veel oohs en ahs! "

Met alle opwinding over de antieke uitrusting die vaak wordt opgezet in het midden van een rampgebied, is het soms te gemakkelijk om langs het grotere geheel te kijken. Dit is veel, veel meer dan gewoon op pad gaan met een paar coole camera's om een ​​aantal zwart-witfoto's te maken. Immers, de fotografen die bij het project betrokken zijn, bewaren zelfs geen kopie van de foto's voor zichzelf.

Photohoku is een project dat erop gericht is om verloren hoop en escapisme terug te brengen naar een leven waar het onlangs is ontbonden. In gemeenschappen waar plezier taboe is geworden en waar sentimentalisme een luxe is die niet kan worden geboden, is dit project een welkome afwisseling voor degenen die het het meest nodig hebben. Een pauze die een momentum invoert in de wederopbouw van persoonlijke levens, in plaats van alleen de bakstenen en mortel van ingestorte gebouwen. En wat meer is, het werkt.

Sinds het begin van het project in Japan hebben Brian en Yuko evenementen georganiseerd in Oklahoma (Photoklahoma) en hebben ze samen met Jesslee Cuizon evenementen in de Filippijnen (Foto'sayas) georganiseerd. Maar zoals Brian voorspelt, "de manieren waarop dit soort fotografie mensen kan helpen, worden alleen beperkt door onze verbeeldingskracht".

Om dit punt te bewijzen, heeft het team ook "verschillende weeshuizen bezocht, evenals enkele plaatsen waar ouderen assistentie hebben genoten. We zijn ook uitgenodigd door een kinderziekenhuis voor kankerpatiënten die niet altijd bij hun familie kunnen zijn. Er zijn gewoon ontelbare manieren om te werken en we hebben het gevoel dat we nog maar net begonnen zijn. "

Hoe je kan helpen

Waar we tegenwoordig ook om draaien, moderne technologie infiltreert alle aspecten van ons leven. Wij beschouwen als vanzelfsprekend onze vaardigheid om zoveel van onze herinneringen en gesprekken op te slaan in de cloud What Is The Cloud? Wat is de cloud? De wolk. Het is een term die tegenwoordig veel wordt gegooid. Wat is de cloud, precies? Lees verder '. Maar wanneer een ramp toeslaat, worden we eraan herinnerd hoe wispelturig, gemakkelijk vernietigd en moeilijk te vervangen onze tastbare, sentimentele herinneringen werkelijk zijn, tenzij je natuurlijk het geluk hebt dat je gedekt bent door het Memory Salvage Project.

Photohoku is een van de weinige projecten die we hebben gezien die technologie gebruiken (oude technologie, op dat moment) om individuen en families te helpen hun levens opnieuw op te bouwen en een klein deel terug te geven van wat ze verloren hebben. Dit kan tijd zijn met familie, sentimentele foto's of gewoon een recente, vrolijke herinnering.

Voor meer informatie over Photohoku en om meer te zien van wat ze van plan zijn en hoe je kunt helpen, bekijk je hun gratis iPhone-app, e-book, Facebook, Twitter en website. En als je zin hebt om je eigen Photohoku-evenement op te zetten, ga je gang, poets je fotografische vaardigheden op 6 Open Online Fotografie Klassen die je op eigen tempo kunt leren 6 Open Online Fotografie Klassen die je op eigen tempo kunt leren We kunnen kiezen om verdrinken ons in de vele goede fotografiewebsites die rond deze hobby zijn ontstaan. Of we kunnen door de chaos van het leren gaan met een bepaalde volgorde, zoals een online cursus. Lees meer en neem contact op met Brian.

Afbeeldingscredits: Photohoku.org, Stan Chow via Flickr, Lordcolus via Flickr.