Terwijl Twitter worstelt om een ongebreideld misbruiksprobleem aan te pakken, versla de Bullies! Hoe Beroemdheden reageren op Mean Tweets Beat the Bullies! Hoe beroemdheden reageren op gemiddelde tweets Twitter is niet altijd een land van liefde en vriendelijkheid; soms kunnen dingen vervelend worden. Daarom hebben we een lijst samengesteld met beroemdheden die reageren op gemene tweets, waarmee ze bullebakken verslaan in hun eigen spel. Read More op het sociale medianetwerk, heeft het weer een goed onderbouwde kwestie naar de oppervlakte gebracht. Moet een publicatie uw publieke tweets zonder toestemming embedden, vooral wanneer die tweets u openstellen voor agressieve trollen? Omdat sociale media een bron van groei en frustratie blijven Moeten journalisten sociale media gebruiken of negeren? Twee voorbeelden om over na te denken Moeten journalisten sociale media gebruiken of negeren? Twee voorbeelden om over na te denken Sommigen zien sociale netwerken als een waardevol hulpmiddel voor rapportage; anderen vinden dat het niets anders doet dan misleidende rapporten. Wat denk je? Lees meer voor het veld van de journalistiek, dit is nog maar één vraag om toe te voegen aan de lijst van zorgen over de ruimten waar sociale media en journalistiek elkaar kruisen.
Ik kwam onlangs een reeks tweets tegen, die om redenen die snel duidelijk zullen worden, hier niet zullen delen. Het was een tweet gericht op Mic voor het publiceren van een verhaal over Twitter-gebruikers die reageerden op een racistische kop in een bericht op Facebook over een Chinese Olympische zwemmer. Nog steeds bij me?
Het 'Twitter reageert' genre van artikelen, voor beter of slechter, is een hoofdbestanddeel van veel online publicaties geworden, omdat het sociale netwerk een geweldige manier is geworden om een deel van de reacties van het publiek op een bepaalde gebeurtenis te peilen.
In dit geval echter was één persoon bij het zien van zijn tweets op deze manier niet gelukkig. Hij bekritiseerde het tijdschrift voor het inbedden van een van zijn tweets waarin hij de oorspronkelijke racistische kop had veroordeeld, en voerde aan dat Mic de tweet niet zou mogen delen zonder toestemming te vragen of zonder hem te betalen. Hij voegde eraan toe dat het gebruik van de tweets hem en andere mensen van kleur heeft blootgesteld aan misbruik door mensen die zijn gedachten misschien niet hebben gezien. Hij riep het tijdschrift op om zijn tweet te verwijderen, samen met die van twee andere mensen die in het artikel worden gebruikt. Als het tijdschrift over het verhaal wil schrijven, moeten ze contact opnemen met mensen op Twitter en hen vragen of ze geïnteresseerd zijn in het schrijven over de racistische kop.
Hoewel het tijdschrift niet reageerde op Twitter, lijkt het erop te hebben geantwoord en de tweets te hebben verwijderd. Voorbij een korte opmerking onderaan het stuk dat luidt: "Dit verhaal is bijgewerkt", is er op de Mic-website geen indicatie van wat er gebeurde.
Moeten onlinetijdschriften en -websites zonder toestemming een tweet in een artikel publiceren?
Het is al openbaar
In een zwart-witte wereld zonder nuance is het antwoord, ondubbelzinnig, ja. Tenzij u een beschermd account op Twitter hebt Haal het meeste uit Twitter gebruiken Privé Twitter-privéleven beter benutten Als u Twitter gebruikt, heeft u waarschijnlijk gemerkt dat uw profiel standaard is ingesteld op public. Heb je je ooit afgevraagd hoe je je Twitter-account privé kunt maken of zelfs waarom je zou moeten? Het is waarschijnlijk veilig ... Lees meer, elke veronderstelling dat je een vorm van privacy zou moeten hebben is onlogisch.
Zelfs als je onder de radar probeert te vliegen door geen hashtags te gebruiken, maakt dat gewoon niet meer uit. Je tweets verschijnen nog altijd in de zoekresultaten van Twitter en nog veel meer. Tweets kunnen ook worden weergegeven in de zoekresultaten van Google, evenals uw Twitter-profiel, de laatste zelfs als u bent overgestapt van een openbaar naar een beveiligd account.
De betreffende Twitter-gebruiker had op dat moment minder dan 100 volgers en daarom is zijn argument dat een populair online magazine met zijn tweets wat ongewenste aandacht zou kunnen brengen begrijpelijk. Behalve dat, net zoals die onverschrokken journalist zijn tweet kon vinden, zo ook anderen. Als die journalist ervoor had gekozen om hem te retweeten aan haar honderden volgers, zou dat hetzelfde effect hebben gehad. Als een van haar volgelingen en hun duizenden volgelingen het hebben geretweet, snap je het.
Twitter is van nature een openbaar platform. Het is kneedbaar genoeg dat mensen het gebruiken om verschillende redenen. Sommigen tweet helemaal niet, gebruiken het alleen om informatie te consumeren. Maar zodra je daar een tweet zet, of je nu 5, 500 of 5000 volgers hebt, is het in de openbaarheid.
Het lijkt veel op het argument dat door mensen in het openbaar wordt gebruikt en die erover verbaast dat hun foto zonder toestemming door een vreemde wordt genomen. Hoewel de wetgeving van land tot land kan verschillen, kunt u in de Verenigde Staten een foto van een persoon in het openbaar maken zonder hun toestemming, in redelijkheid. Photojojo vat het perfect samen:
Mensen kunnen worden gefotografeerd als ze in het openbaar zijn (zonder hun toestemming), tenzij ze zichzelf hebben geïsoleerd en een redelijke mate van privacy kunnen verwachten. Kinderen zwemmen in een fontein? Oke. Iemand die zijn pincode invoert bij de geldautomaat? Niet in orde.
Tweeten in het openbaar is vrijwel hetzelfde. Het verwachten van een redelijke mate van privacy op Twitter is gelijk aan het gebruik van een beschermd account waar uw tweets alleen kunnen worden bekeken door mensen die u heeft goedgekeurd om u te volgen.
Twitter's eigen houding
Twitter heeft vrij strikte richtlijnen voor het gebruik van de inhoud die op de site is gegenereerd. Een poging van één site om verwijderde tweets te archiveren, oorspronkelijk gepost door publieke persoonlijkheden zoals politici en beroemdheden, was van korte duur.
In juli 2016 ontving Post Ghost een e-mail van Twitter met de mededeling dat hun gebruik van de Twitter API in strijd was met hun ontwikkelaarsovereenkomst. Volgens die overeenkomst kunnen derden geen tweets weergeven die door gebruikers zijn verwijderd. Twitter heeft Politiwhoops en zijn zustersites op dezelfde manier gesloten Twitter Cares Over uw privacy ... Als u beroemd bent Twitter Cares over uw privacy ... Als u beroemd bent Lees meer in 2015 om dezelfde reden.
Aan de andere kant staat Twitter heel goed toe dat tweets op websites van derden worden ingesloten, met de code die die functie mogelijk maakt, en diensten zoals Storify zijn gebaseerd op het concept van het beheren van inhoud van sociale netwerken.
Twitter's Servicevoorwaarden waaraan een Twitter-gebruiker heeft toegestemd door zich aan te melden voor de dienst, laten duidelijk zien:
De meeste inhoud die u verzendt, plaatst of weergeeft via de Twitter-services is standaard openbaar en kan worden bekeken door andere gebruikers en via services en websites van derden ... U dient alleen inhoud te verstrekken die u op uw gemak kunt delen met anderen onder deze voorwaarden .
Het voorbehoud van "de meeste inhoud" in plaats van "alle inhoud" (zoals het vroeger las) is waarschijnlijk te wijten aan Twitter die tweets op bepaalde geografische locaties moet onthouden.
De TOS gaat verder:
U behoudt uw rechten op inhoud die u indient, plaatst of weergeeft op of via de Services. Door Content op of via de Services in te dienen, te plaatsen of te tonen, verleent u ons een wereldwijde, niet-exclusieve, royaltyvrije licentie (met het recht op sublicentie) om deze te gebruiken, kopiëren, reproduceren, verwerken, aanpassen, wijzigen, publiceren, verzenden, deze inhoud weergeven en distribueren in alle media of distributiemethoden (nu bekend of later ontwikkeld).
Twitter gaat nog een stap verder en legt dat deel van de TOS in de terminologie van de leek:
Met deze licentie geeft u ons toestemming om uw Tweets op de Twitter-services beschikbaar te maken voor de rest van de wereld en om anderen hetzelfde te laten doen.
De TOS gaat door:
U stemt ermee in dat deze licentie het recht voor Twitter inhoudt om de Services te leveren, promoten en verbeteren en om Content die aan of via de Services wordt verstrekt beschikbaar te maken voor andere bedrijven, organisaties of personen die samenwerken met Twitter voor de syndicatie, uitzending, distributie of publicatie van dergelijke inhoud op andere media en services, met inachtneming van onze algemene voorwaarden voor dergelijk gebruik van inhoud.
Dergelijk extra gebruik door Twitter, of andere bedrijven, organisaties of individuen die samenwerken met Twitter, kan worden gedaan zonder dat er een vergoeding aan u wordt betaald met betrekking tot de inhoud die u indient, plaatst, verzendt of anderszins beschikbaar maakt via de Services.
Waar dit allemaal op neer komt is, juridisch, leuk vinden of niet Twitter en elk media-verkooppunt of website die ervoor kiest om je tweets in te sluiten heeft het recht om dit te doen, zonder eerst toestemming te vragen. En door in te stemmen met het gebruik van de gratis service, stemt u in met elk woord van zijn Servicevoorwaarden.
Schending van het auteursrecht
Het is gemakkelijk om de TOS van Twitter te bekijken, en de realiteit van een doorzoekbaar web, en te zeggen, elke verwachting van privacy is ongegrond. Zelfs vanuit auteursrechtelijk oogpunt was het tijdschrift perfect in orde. In 2013 bijvoorbeeld, reikte een jury 1, 2 miljoen dollar uit aan een fotograaf nadat zijn foto, die hij op Twitter deelde, in druk werd gepubliceerd door AFP en Getty Images. Als de foto's waren ingebed, zouden ze juridisch gezien perfect in hun recht zijn, zoals BuzzFeed opmerkt.
Geloof niet BuzzFeed? De Columbia Journalism Review (CJR), een product van een toonaangevende autoriteit op het gebied van journalistieke ethiek, de Columbia Journalism School, is het met BuzzFeed eens. In een CJR-artikel over auteursrechtkwesties in de tijd van het internet komt de auteur tot de conclusie dat het insluiten van inhoud (van Twitter als een specifiek voorbeeld) aanvaardbaar is omdat er geen kopie van die inhoud is gemaakt. Een schermafbeelding maken en deze op uw site plaatsen, kan echter worden gezien als een schending van het auteursrecht.
Uitzonderingen op de regel
Sommige journalisten doen extra moeite en reiken Twitter-gebruikers om toestemming. Dit onderwerp was enkele jaren geleden een verhit onderwerp van discussie toen BuzzFeed een stuk publiceerde waarin tweets werden opgenomen door slachtoffers van verkrachting, waarin ze deelden wat ze hadden gedragen toen ze werden aangevallen. Hun tweets waren het antwoord op een vraag van een Twitter-gebruiker die hen vroeg om deze informatie te delen. De Buzzfeed-journalist vroeg iedereen die zijn persoonlijke verhalen deelde, of ze hun tweets kon insluiten, en zij stemden daarmee in. (De identificatie van verkrachtingsslachtoffers door de media zonder hun toestemming wordt herkend als een rode streep.) Ze vroeg echter niet om toestemming van de vrouw die de vraag in de eerste plaats stelde, en wie in die ingebedde tweets niet deelde persoonsgegevens en identificeerde zichzelf niet als slachtoffer. Dit verhaal, dat op dat moment wijdverspreid was, was gecompliceerd vanwege de aard van het onderwerp en de erkende ethische code bij het melden van verkrachtingsoverlevenden.
Moeten er andere uitzonderingen zijn? In het geval van de tweet die ik zag, bijvoorbeeld, werd de kwestie van racisme aangesneden. Als een tweet ingebed wordt en bij uitbreiding, de identificatie van die persoon, deze opent voor dwepers of trollen, moeten journalisten eerst toestemming vragen? Hoewel de zoekfunctie van Twitter veel betrouwbaarder is dan vroeger, rechtvaardigt dat het risico dat iemand wordt blootgesteld aan haatdragende bedreigingen wanneer deze tweets worden gedeeld op websites die tienduizenden hits per dag ontvangen?
Dit brengt ons bij de echte vraag in het hart van zijn tweets, die Twitter nog moet oplossen - hoe kunnen ze met succes misbruik op het sociale netwerk bestrijden? Twitter is terecht om bang te zijn voor Snapchat Waarom Twitter gelijk heeft om doodsbang te zijn voor Snapchat kan niet exact aangeven wanneer Twitter voor het eerst serieus begon te nemen serieus nemen als een bedreiging, maar we kunnen wedden dat 30 augustus 2015 een bitter moment was in het geheugen van Twitter. Lees verder ? Een zeer openbaar voorbeeld van hoe Twitter omging met racistisch misbruik werd gezien toen comedian en actrice Leslie Jones onderhevig werden aan wrede en racistische aanvallen door een legioen trollen op Twitter, op bevel van de conservatieve en controversiële redacteur Milo Yiannopoulos. Twitter is verhuisd om Yiannopoulos permanent op te schorten.
In het geval van het riskeren van racistische vitriool wanneer uw mening door anderen wordt gezien, mag de verwachting niet zijn dat tijdschriften en websites uw tweets niet mogen insluiten. De verwachting is dat Twitter met succes het vermogen van trollen om Twitter-gebruikers te aanvallen kan bestrijden - of ze nu 100 volgers hebben zoals deze man, of de 550.000 volgers die Jones heeft.
Door de journalist op te roepen de tweets niet in te bedden, maken we effectief een einde aan een nuttige dialoog. In plaats van journalisten te vragen niet over belangrijke zaken te rapporteren, of dat nu is door naar buiten te gaan en met mensen te praten, of door geldige meningen te vinden die op Twitter zijn gedeeld, moeten we Twitter vragen om het vermogen ervan te verbeteren om misbruik op het platform te voorkomen. Vrouw: intimidatie en hoe Twitter het kan repareren Tweeten terwijl vrouw: intimidatie en hoe Twitter het kan verhelpen Het misbruikprobleem van Twitter is reëel. Hier zijn enkele voorbeelden, samen met de mening van experts over hoe Twitter dit kan oplossen. Lees verder .
Denkt u dat publicaties zich zouden moeten afvragen voordat ze tweets in hun artikelen gebruiken? Laat het ons weten in de comments.
Afbeeldingscredits: PlaceIt, Enzonzo via Shutterstock.com