Waarom internet een bloeiende omgeving biedt voor haat en trollen [Opinie]

Advertentie

Ik las een fascinerend verhaal dat onlangs in de Wall Street Journal werd gepubliceerd over een kind met de naam Aidan Dwyer dat geloofde dat hij een manier had ontdekt om zonnepanelen te configureren om de Fibonacci-sequentie na te bootsen die de structuur van boomtakken vormt. De theorie van Aidan - een redelijk goede theorie voor een kind van slechts 13 jaar oud - is dat hij, door die volgorde na te bootsen, ook in staat is om de efficiëntie van de natuur zelf na te bootsen.

Dus hij voerde een experiment uit. Met behulp van een gelijk aantal zonnecellen legde Aidan de zonnepanelen naast elkaar in zonlicht bloot. Eén, het typische flatpanel dat mensen tegenwoordig gebruiken, en het andere zijn unieke 'boom'-ontwerp - een metalen structuur in de vorm van een boomtak. Young Aidan haakte een meter aan elkaar vast en tot zijn verbazing zag hij een hoger voltage bij het ontwerp van zijn boom. Het was een opmerkelijke ontdekking, dacht hij. Dus besloot hij, met de steun van zijn ouders, om deel te nemen aan een nationale wetenschapswedstrijd - en hij won.

Het internet valt aan met dromen

Wat er daarna gebeurde, is iets dat degenen onder ons die al heel lang op het internet aanwezig zijn, niet erg verrassend zouden zijn. Het verhaal over de wetenschapswedstrijd kwam op internet en iedereen, van promovendi tot armstoelwetenschappers, wierp een blik op het ontwerp van jonge Aidan en de vlammen begonnen.

Volgens de Wall Street Journal ging de introductie van Aidan in de wereld van online commenters niet zo goed.

"Commenters en bloggers vielen Aidan aan met vitriool, meestal opgeslagen voor politieke vijanden en de Kardashians. Blogs bestempelden zijn experiment als 'slechte wetenschap' en 'onmogelijke onzin'. Iemand noemde hem 'een alien, maar een coole'. "

Toen ik het artikel las, herinnerde ik me een aantal verhalen die ik jaren geleden schreef, zoals scams op het gebied van wetenschap en andere dwaze claims op het gebied van de ufologie en het paranormale. Ik heb me als ingenieur altijd gerechtvaardigd gevoeld in mijn online houding. In feite ben ik eerder een van die vileine schrijvers geweest, die slecht ontworpen wetenschappelijke theorieën en verschillende dwaze beweringen zoals zogenaamde 'gratis energie'-bevindingen hebben verwoest.

Hier is een blogpost van mij in 2006, publiekelijk een man uiteenscheuren die voortdurend beweerde dat er connecties waren tussen UFO-verhalen en de CIA en andere overheidsinstanties.

Ik noemde hem een ​​idioot, een idioot, leugenaar ...

Dit was in 2006 en in de komende 5 jaar, geleidelijk aan - bij gebrek aan een beter woord - "gerijpt", tot op zekere hoogte. En schrijven voor MUO hielp, omdat ik begon op te merken hoe het is om aan het eind te staan ​​van allerlei nare beschuldigingen en wrede opmerkingen.

Waarom mensen het recht hebben om online wreed te zijn

De waarheid is dat ik echt niet denk dat ik op die manier op mensen zou reageren in het echte leven. Ik denk niet dat veel mensen dat zouden doen. De man met wie ik eerder sloeg - als we samen in een café met koffie zaten - hadden we waarschijnlijk een behoorlijk interessant intellectueel gesprek - meningsverschillen en zo.

Maar er is gewoon iets over internet dat haat en woede voedt. Voor mij zijn het de mensen die voortijdig conclusies trekken over zogenaamde wetenschappelijke "ontdekkingen". Ik ben er zeker van dat dit de vele PhD-academici en sceptici boos maakte in het geval van Aidan. Maar moeten we er zo wreed over zijn? Zelfs hier bij MUO - een gemeenschap die ik als zeer intellectueel en volwassen beschouw - is er een contingent van mensen die een zekere arrogantie hebben en zich gerechtigd voelen iemand te noemen die ze niet eens een debiel kennen.

Hier is een MUO Answers-commentator die de vragensteller dom vindt.

Of deze commentator in een ander artikel dat een andere lezer oproept, is achterlijk.

En nog een keer spuugt tussen de commentatoren van een ander artikel, met behoorlijk vervelende jabs heen en weer.

Wat mij het meest angst aanjoeg, sinds het schrijven en lezen van berichten en opmerkingen van andere schrijvers hier en elders op het web, is dat de wreedste opmerkingen die ik heb gelezen me eraan herinneren ... van mij. Het is een ontnuchterend besef, en een die mijn opmerkingen dempt in de loop der jaren, hoewel ik nog steeds bekend ben dat ik af en toe mijn geduld met anderen verlies. Ik weet niet of het genetisch is, of misschien gewoon een vloek.

Fouten leiden naar een varkensstapel

Wat ik heb gemerkt, is dat twee dingen lijken op een hoger niveau van vitriool, zoals de arme jonge Aidan moest ervaren. De eerste maakt een fout. Online mensen zijn zeer meedogenloos als het gaat om het maken van fouten. Aidans fout was dat hij bij zijn deelname aan de wetenschapswedstrijd alleen het voltage had gemeten. Helaas is de spanning alleen niet gelijk aan het algehele vermogen - dus zijn bevindingen waren twijfelachtig. Die ene fout leidde tot een toestroom van aanvallen en scheldpartijen.

De andere factor lijkt anonimiteit te zijn. Anonieme berichten zijn bijna altijd bijzonder hard ... lafaards zijn altijd zo moedig met hun woorden als ze hun echte naam niet hoeven te gebruiken. Zouden diezelfde mensen diezelfde woorden rechtstreeks in het gezicht van de jongen hebben uitgesproken, in aanwezigheid van zijn ouders? Ik betwijfel het.

En als Aidan verder gaat met het nauwkeurig meten van de kracht van zijn testapparaat, en hij is in zijn theorie correct gebleken, zullen al die arrogante, vervelende mensen dan opnieuw reageren en zich verontschuldigen bij de jonge Aidan? Zullen ze spijt hebben van het aanvallen van een jong kind dat genoeg gemotiveerd is om de wetenschap op zo'n jonge leeftijd te onderzoeken? Waarschijnlijk niet.

Waarom denk je dat mensen online trollen en haatdragende opmerkingen plaatsen? Heb je het ooit zelf gedaan en heb je er spijt van gehad? Laat ons je gedachten en inzichten weten in de opmerkingen hieronder.

Afbeeldingscredits: Wall Street Journal, Shutterstock