In augustus 2013 bereikte ik het einde van een project dat zijn oorsprong vond twee en een half jaar eerder in een pub in Manchester, Engeland. Uiteindelijk heb ik mijn tijdschrift zelf online gepubliceerd, maar hoe heb ik dat gedaan? Welke hulpmiddelen heb ik gebruikt en wat heb ik geleerd?
Waarom ik mijn tijdschrift lanceerde
Ik run sinds 2005 mijn website Kasterborous.com en rapporteer over het laatste nieuws, met recensies, interviews en artikelen over het populaire Britse tv-programma Doctor Who. We hebben ook een "podKast", een boek met recensies uitgebracht (Ultimate Regeneration, de basis voor mijn recente MakeUseOf-handleiding Your Guide to Self-Publishing: From Print to Kindle and Beyond), prominent aanwezig in een populaire iOS-app Doctor Who ? Geniet van het 50-jarig jubileum met deze mobiele apps Doctor Who? Geniet van het 50-jarig jubileum met deze mobiele apps Britse tv-serie Doctor Who viert in november zijn 50e verjaardag en markeert een reiservaring van een halve eeuw tijd. Druk je liefde voor de show uit met deze geweldige mobiele apps! Meer lezen en zelfs een drietal originele stripverhalen uitvoeren op basis van de show.
Dokter Wie heeft een rijke geschiedenis van fanzines die teruggaat tot de jaren 1970, maar ik besloot dat gezien de beperkte mogelijkheden om te schrijven voor een van de officiële tijdschriften (waarvan er één de best verkopende sci-fi-maand ter wereld is) ik de poorten open voor elke capabele schrijver en nodigen plaatsen uit.
De resulterende artikelen waren genoeg om een aantal edities te vullen, dus ik wist dat we op de goede weg waren ...
De filosofie ontwikkelen
Kasterborous loopt sinds 2005 en is in de afgelopen twee jaar uitgegroeid tot een zeer gerespecteerde bron voor het nieuws van Doctor Who, evenwichtige recensies, functies en interessante recensies. Zozeer zelfs dat we contactpersonen en uitnodigingen konden gebruiken om inhoud te bieden voor de eerste editie. We konden de seriemester Matt Smith niet één keer interviewen, maar twee keer, maar ook spreken met schrijvers, stemartiesten en illustratoren met connecties met de show.
We wisten ook al vroeg dat we ervoor moesten zorgen dat het tijdschrift een onderliggende filosofie had, iets dat de inhoud zou aansturen en een bed zou bieden waarop we terug kunnen vallen. Terwijl andere Doctor Who-publicaties - officieel en amateur - zich richten op fans van het tv-programma (wat natuurlijk voldoende is!), Maken we het magazine fandom. Kasterborous Magazine maakt deel uit van de community en brengt verslag uit over wat verschillende groepen aan het doen zijn. Door dit te doen, kunnen we onze lezers bekijken - en onze lezers leren over - uiteenlopende onderwerpen zoals videogames, cosplaying, prop building, verzamelen, etc.
Deze filosofie heeft de eerste twee kwesties geïnformeerd en zal dat blijven doen gedurende de hele levensduur van het tijdschrift.
Projectsoftware: pagina Plus X5, Skype en Google Drive
Na het schetsen van de inhoud van het tijdschrift en het coöpteren van enkele openstaande artikelen die oorspronkelijk voor de website waren bedoeld, was het tijd om aan het werk te gaan. Het oorspronkelijke plan was om Open Source DTP-applicatie Scribus te gebruiken. Echter, mijn ontwerper (James McLean) had wat problemen met de toepassing en de leercurve die betrokken waren bij het samenstellen van iets dat redelijk acceptabel leek, dus in plaats daarvan keerden we ons tot Serif Page Plus X5 (Adobe InDesign was economisch niet praktisch). We kozen voor deze specifieke versie omdat het precies deed wat we nodig hadden; het was ook betaalbaar omdat het de voorlaatste uitgave was toen we aan het magazine begonnen.
Naarmate het project vorderde, werkten we nauw samen via Skype voor tekst- en stemchats (met af en toe delen van bestanden) en Google Drive, wat vooral nuttig bleek als gedeelde bibliotheek op afstand voor de documenten en items, van Word-documenten en stilistische emblemen tot pdf's en Serif PPP-bestanden.
Het is belangrijk om hier op te merken dat in alle, behalve de zeldzaamste omstandigheden, je eerste uitgave altijd je ergste zal zijn. Verschillende lessen zullen duidelijk worden naarmate het tijdschrift wordt ontwikkeld, zoals het wordt gedrukt en als u feedback ontvangt; het kan bijna zeker niet perfect zijn, hoewel u er natuurlijk zeker van kunt zijn dat het eindproduct zo goed mogelijk aansluit bij uw visie en interne kwaliteitsmeter.
Bepalen welke platforms moeten worden gepubliceerd
Misschien is het moeilijkste aspect van een project als dit om zich op een platform te vestigen. Omdat de pre-orderverkoop zwak was (zo erg dat ze werden terugbetaald terwijl we hergroepeerden en een heroverweging maakten), besloten we dat een printversie zou moeten worden gepubliceerd via een print-on-demand-service. Hiervoor heb ik voor Lulu.com gekozen, meer hierover kunt u hieronder vinden.
Daarnaast hebben we besloten dat er een paar elektronische versies zouden moeten zijn. De ene zou in PDF-formaat zijn, waardoor het tijdschrift op bijna elk apparaat gemakkelijk leesbaar is. We wilden ook dat het online beschikbaar is in een tablet- of aanraakvriendelijk formaat. Een van de voordelen hiervan (en in mindere mate PDF) is dat video en audio kunnen worden ingesloten in de elektronische release, waardoor het een unieke leeservaring wordt.
Als gevolg hiervan heb ik drie indelingen afgehandeld:
- Afdrukken
- Online via issuu.com
Elk van deze was gemakkelijk te beheren nadat het eerste tijdschrift was gecompileerd (waardoor de tijdopmaak voor meerdere platforms werd beperkt) en kon worden vermeld in de online winkel van mijn website (ik gebruik de Ecwid Shopping Cart-plug-in voor WordPress).
Self-publishing Een tijdschrift in druk
Zowel voor digitale als voor gedrukte versies van het tijdschrift moest een PDF-document worden gemaakt, maar Lulu.com (zoals elke drukkerij) heeft opmaakvereisten waaraan u moet voldoen bij het uploaden naar hun servers. U moet ook de voor- en achteromslagen als afzonderlijk bestand aanbieden. Het gebruik van Lulu.com was voor mij geen overbodige luxe, want het laatste jaar heb ik het gebruikt om mijn boek Ultimate Regeneration te verspreiden. Wat ik me aanvankelijk echter niet realiseerde, is dat dit specifieke POD-bedrijf niet 100% geschikt is voor het drukken van tijdschriften.
Hoewel het afgewerkte product een vrij stijf - zij het indrukwekkend - omslag heeft, kan er niet op de binnenpagina worden afgedrukt. Ik heb dit alleen ontdekt door een proefexemplaar te bestellen, iets dat ten zeerste wordt aanbevolen, omdat je hierdoor problemen kunt opzoeken, de nodige wijzigingen kunt aanbrengen en ze vervolgens kunt laten opnemen in een product dat klaar is voor openbare consumptie.
Print on Demand kan duur zijn, net zoals bulkprinters op kleine schaal ook kunnen zijn. De beste aanpak is om te letten op aanbiedingen om de uitgaven te verminderen en misschien gebruik te maken van de lezers van uw website om een kleinschalig crowdfundingproject te organiseren om zoveel mogelijk pre-orders te krijgen, wat kan helpen de kosten te verlagen.
Gebruikmaken van digitale formaten om een tijdschrift te publiceren
Naast print publishing hebben we ook gekozen voor twee elektronische formaten. Eerst en vooral was het creëren van een PDF-versie van Kasterborous Magazine vanuit Serif PagePlus. Dit was relatief eenvoudig en het resulterende bestand kon worden geleverd met behulp van de elektronische winkelwagentje-software Ecwid. Voordat ik verder ging, nam ik de tijd om een MakeUseOf-gids te lezen, Design & Publish Your Own Digital Magazine.
Meer ingewikkeld was het gebruik van Issuu. Een van de dingen die we deden toen het tijdschrift werd ontwikkeld, was het verwijderen van inhoud, die we aan één kant hielden voor een gratis "Uitgave 0" voor geïnteresseerde partijen om naar te kijken voor nul kosten. Dit werd op de website ingesloten met behulp van de vingervriendelijke virtuele magazijnsoftware van Issuu.com. Als het ging om het eerste volledige nummer, werd de distributie via Issuu enigszins problematisch, omdat het platform geen winkelwagentje biedt - elk tijdschrift is gratis. Hoewel er andere digitale magazijnsystemen zijn, werden deze als te duur beschouwd.
De oplossing was om de Issuu-faciliteit te gebruiken om het tijdschrift van de rest van de website af te sluiten, waardoor het alleen toegankelijk was voor mensen met de URL. Met behulp van de Ecwid-winkelwagentjesoftware kon ik de link automatisch e-mailen naar degenen die voor toegang betaalden. Het lezen van het tijdschrift op een tablet is een onvergetelijke ervaring en de multimedia-mogelijkheden hebben onze plannen voor het tweede nummer duidelijk gemaakt.
De lessen leren: zal je nog een exemplaar publiceren?
Hoewel het werk aan het project begin 2011 begon, heeft het nog niet echt zijn best gedaan voor nog eens 18 maanden. Na een jaar van het ontwikkelen van lay-outs, het laten vallen en toevoegen van inhoud en het feit dat het gecreëerde niet helemaal was wat we oorspronkelijk hadden gepland, leek het erop dat we in de toekomst meer problemen zouden kunnen vrijmaken. Kasterborous Magazine # 1 is nu beschikbaar, rechtstreeks via www.kasterborous.com/store. We hebben goede feedback gehad en zijn al begonnen aan de tweede kwestie, waarvan we verwachten dat deze eind 2013 beschikbaar zal zijn.
Een belangrijke les tijdens de ontwikkeling was dat de lay-out overeenkwam met de inhoud, iets dat we pas laat in het project hebben opgepikt. Evenzo was de ontwikkelingstijd bij het eerste nummer traag door het vinden van een algehele look voor het tijdschrift. Dit is tijd die kan worden vermeden voor volgende edities; in ieder geval totdat een nieuwe look wordt geïntroduceerd.
Promotie van het magazine vond plaats op alle mogelijke media, gebruikmakend van sociale netwerken met een Kasterborous Magazine-groepsinstelling op Facebook, vermeldt op de Facebook-pagina van de website, Twitter-account en natuurlijk op de site zelf. Daarnaast werden de gesprekken over de wekelijkse podKast en incidentele nieuwsitems over functies in het magazine aangevuld met een persbericht dat naar andere websites van Doctor Who werd verzonden.
Als de kans zich opnieuw voordeed alsof dit allemaal niet was gebeurd, denk ik dat een andere aanpak zou zijn gekozen voor een deel van de inhoud en de promotie. Als een levensles was het zeker de moeite waard, en aangezien het tijdschrift zichzelf heeft terugbetaald en een paar quid voor de bijdragers heeft gegenereerd (evenals een gratis exemplaar!), Denk ik dat het als een succes kan worden beschreven, ondanks de bescheiden verkoop.