"Lees boeken. Geen godslastering. "De slogan van Clean Reader is kort en eenvoudig - maar wat het vertegenwoordigt en de antwoorden erop zijn allesbehalve. De vloekwoorden-censurerende app heeft een reeks ideologische discussies op gang gebracht en geen van beide partijen keert terug. Dus wie heeft er gelijk? En wat staat er op het spel?
De Clean Reader-app
Wat is Clean Reader eigenlijk precies? Het is een e-reader-app Houdt niet van Amazon? Alternatieven voor de Kindle eBook Reader-app voor Android Houdt niet van Amazon? Alternatieven voor de Kindle eBook Reader-app voor Android Amazon heeft zijn eigen set fouten die lezers op zoek naar een alternatief dat net zo goed is. Wil je weg van Amazon, de Kindle en DRM? Hier zijn enkele van de beste e-boeken ... Lees meer, beschikbaar voor iPhone en Android, die toestaat (goed toegestaan, we komen daar zo aan) lezers om boeken uit de winkel te downloaden en vervolgens te kiezen of ze het willen lees een "schone", "schonere" of "brandschone" versie. De app vervangt voorbeelden van profane woorden, dus "fuck" wordt vervangen door "freak", "fucker" wordt "idioot", "penis" wordt weergegeven als "lies", vrijwel alle vrouwelijke genitaliën wordt "onder", "borst" wordt "borst", "teef" wordt "heks", enzovoort enzovoort.
De boeken worden in volledige vorm verkocht; er is geen permanente verandering van de woorden, een feit dat belangrijk is in deze discussie. Lezers kunnen kiezen wat ze (of vaak hun kinderen) zullen zien geschreven, en die optie kan op elk moment worden gewijzigd.
Niet verwonderlijk, de app is gemaakt door twee ouders van wie de dochter een onaangename ervaring had toen ze voor het eerst scheldwoorden ontdekte in een boek. Ze dachten dat een dergelijke app al beschikbaar moest zijn, maar ze konden er geen vinden - dus maakten ze hem zelf. In een e-mail aan de uitgesproken criticus Joanne Harris, auteur van Chocolat, zeiden ze dat ze geen idee hadden dat dit een dergelijke reactie zou veroorzaken.
Wat is het probleem?
Het tumult rond Clean Reader komt vooral van auteurs, hoewel veel lezers ook openhartig zijn geweest. Het grootste probleem van de meeste auteurs met de app is dat het hun boek in een gewijzigde vorm presenteert zonder hun toestemming. De Society of Authors heeft verklaard dat de app het recht van de auteur op integriteit schendt door een vorm van 'denigrerende behandeling' in hun boek te presenteren en een geval van foute attributie vormt.
Harris was een van de felste critici van de app:
Iedereen die met woorden werkt, begrijpt hun macht. Woorden kunnen bijna alles bereiken als ze correct worden gebruikt. Om te knoeien met wat is geschreven - hoezeer we bepaalde woorden en zinnen misschien niet mogen - is het omarmen van censuur. . . we zijn eerder op deze weg geweest. We moeten nu weten waar het naartoe leidt. Het begint met een paar woorden uit te wissen. Het gaat verder om tafelpoten te draperen en vijgebladeren op standbeelden te plakken. Het gaat verder met het veroordelen van homo of joodse artiesten als "ontaard". Het eindigt met brandende bibliotheken en het wissen van hele beschavingen uit de geschiedenis.
Auteurs kiezen hun woorden natuurlijk zorgvuldig en met een reden. Of het nu gaat om het vaststellen van de juiste context, het correct karakteriseren van een figuur in het boek, of gewoon het creëren van een algehele sfeer die bijdraagt aan het gevoel van het verhaal, grof taalgebruik kan goed worden gebruikt in romans. En het verwijderen van die woorden uit de roman kan mogelijk gevolgen hebben voor de manier waarop het wordt geïnterpreteerd.
Sommige mensen zijn echter beledigd door die woorden. Dit is geen discussie over het al dan niet beledigd zijn door hen - het is gewoon een feit. Er zijn veel mensen die beledigd zijn door godslastering; en er zijn veel mensen die willen voorkomen dat hun kinderen worden blootgesteld aan die woorden. 8 Geweldige filmrecensiesites voor ouders met kinderen in gedachten 8 Geweldige filmrecensiesites voor ouders met kinderen in gedachten Zin in een avond films kijken als een familie? Laten we een paar van de beste filmrecensiesites voor kinderen bekijken, zodat u de beste site kunt kiezen die past bij de behoeften van uw gezin. Lees verder . En daarom aarzelen ze om hun kinderen boeken te lezen of laten lezen die godslastering of seksuele beschrijvingen bevatten.
Voor alle duidelijkheid, ik zeg het nog een keer: dit is geen discussie over de vraag of mensen zich zo moeten voelen of hun kinderen moeten beschermen. Harris heeft het conservatieve christendom aangevallen als een "giftige boodschap" via Clean Reader, en ik geloof dat dit een ernstige afbreuk heeft gedaan aan haar algemene argument. Laten we niet dezelfde fout maken.
Het is duidelijk dat de belangen van deze twee groepen - auteurs en gevoelige lezers - op gespannen voet staan. Auteurs willen dat hun boeken in ongewijzigde vorm worden gepubliceerd en dat lezers de kans willen hebben om deze boeken te lezen zonder te worden blootgesteld aan woorden die hen beledigen. Helaas is er nog geen middenweg gevonden.
En in feite lijken de auteurs de strijd te winnen; Clean Reader heeft alle boeken uit de winkel gehaald, waardoor de app bijna waardeloos is geworden. Ze werken echter aan een update van de app die een betere belofte belooft. Wat dat betekent is niet duidelijk (en ze zullen niet zeggen).
Moet de Reader schoon zijn?
Er zijn aan beide kanten nogal overtuigende argumenten geweest. April bij The Steadfast Reader weegt hiermee mee:
Het leven kan moeilijk en lelijk zijn. Er zullen situaties zijn waarin je te maken zult krijgen met mensen die je moraal niet toewijzen, die niet volgen wat jij als de juiste manier van leven beschouwt. Door over deze mensen en situaties te lezen bereiden we ons voor op deze ontmoetingen. Hopelijk kunnen we onszelf voorbereiden door met meer gevoel, gratie en zelfs mededogen te handelen wanneer we deze mensen tegenkomen.
Rhoda Baxter wijst er ook op dat het censureren van de woorden uit een bepaalde scène die scène niet minder beledigend of verontrustend maakt; er is een verkrachtingsscène in een van haar boeken, en zelfs als de griezeligheid wordt weggenomen, blijft de datum verkrachting (zelfs als het niet helemaal duidelijk is wat er gebeurt). En ze wijst erop dat de app sowieso niet veel woorden in de scène zou vervangen.
En natuurlijk hebben auteurs rechten. Ze werken er hard aan om hun kunst te maken en willen graag dat deze ongewijzigd blijft. Dat is begrijpelijk. Maar hebben ze het recht om te bepalen hoe mensen lezen? Dat is veel minder duidelijk. Cory Doctorow zegt dat het een kwestie van vrijheid van meningsuiting is:
Het is juist omdat ik het oneens ben met de gebruikers van Clean Reader dat ik geen zaken heb die hen verbieden om te kiezen hoe ze de exemplaren van mijn boeken lezen die ze rechtmatig verkrijgen met apparatuur die ze kiezen. Het is gemakkelijk om een pleitbezorger voor vrije meningsuiting te zijn wanneer u het eens bent met de spreker. Tenzij u spraak ondersteunt die u aanstootgevend vindt, ondersteunt u helemaal geen vrijheid van meningsuiting. Vergis je niet, dit is een probleem met de vrijheid van meningsuiting. Het recht op vrije meningsuiting omvat het recht om te beslissen naar wie je luistert en hoe. Vrije meningsuiting is niet verplicht luisteren. De schrijver heeft niet het recht om te dicteren hoe de lezer moet lezen.
Hij vergelijkt Clean Reader met de verkoop van een boek en een markering en vertelt de klant dat hij de markering moet nemen en een regel op een specifieke pagina moet doorsnijden; dat is geen misdaad tegen de auteur, ook al is het niet iets geweldigs voor literatuur. Hij vergelijkt zelfs Clean Reader met ad blockers; terwijl deze software misschien slecht is voor internet. It's About Ethics in Stealing Games Journalistiek: waarom AdBlock moet sterven Het gaat over ethiek bij het stelen van games Journalistiek: waarom AdBlock moet sterven Een eenvoudige, gratis browserinvoeging heeft Joystiq gedood - en verpest de internet. Meer lezen, het is zeker binnen de rechten van de mens Uitgevers moeten stoppen met zeuren Over Adblock-uitgevers Moet stoppen met janken Over Adblock Ad-blocking lijkt een natuurlijke optie voor elke consument vanwege een eenvoudige reden: het is een makkelijke manier om van irritatie af te komen. Lees meer om te bepalen hoe ze omgaan met het web.
Dit is de reden waarom Harris de kwestie van de auteursrechten vermengt met haar minachting voor het conservatieve christendom en haar argument schendt. Door te proberen boeken boven de vrijheid te stellen om te lezen hoe we willen, stemt ze zichzelf af tegen censuur over een religieuze kwestie, in plaats van morele; en weinigen zullen opkomen voor de afschaffing van religieuze vrijheid.
Clean Reader kan een specifiek publiek aanspreken, maar dat publiek heeft bestaansrecht. Alleen omdat Harris haar kinderen niet zo zou opvoeden, betekent nog niet dat de app van de markt moet worden gehaald, zodat anderen het niet kunnen doen.
En er is zeker een groep lezers die de app waarderen. Er zijn een aantal goede recensies voor de app van lezers die graag meer lezen als ze geen woorden hoeven te lezen die hen beledigen. En als je je weg kunt vinden langs de schrijvers van het auteursrecht op internet, zul je zien dat er meer mensen zijn dan je zou verwachten die geïnteresseerd zijn in schoon lezen. Deze schone leesgroep op Goodreads heeft bijna 1.500 leden. Er zijn blogs, Facebook-groepen en Twitter-accounts gewijd aan schoon lezen. Zeg wat je wilt over de app, maar deze voldoet wel aan een vraag.
Interessant is dat er een kwestie is die maar een kleine hoeveelheid discussie heeft gekregen in dit hele debat, waarvan ik denk dat het erg belangrijk is, en dat is de kwestie van voor wie de censurering bedoeld is. Censureren van boeken is voor jezelf anders dan censureren voor anderen. Geïnstitutionaliseerde censuur verschilt sterk van persoonlijke censuur, vooral als er geen "uit" -schakelaar is, zoals die zich nu in Clean Reader bevindt.
Het is moeilijk je voor te stellen dat geïnstitutionaliseerd antisemitisme en bibliotheekverbranding het gevolg zijn van een paar honderd of enkele duizenden mensen die boeken censureren voor hun eigen lectuur of voor hun kinderen. Het opnemen van censuur in maatschappelijke structuren zal zeker problemen veroorzaken, maar dat is niet wat Clean Reader beoogt te doen.
Zover ik kan zien, is Clean Reader bedoeld als een lens waarmee een individuele lezer een boek kan lezen op een manier die beter bij hun smaak past. En of je je nu abonneert op het idee dat een boek volledig apart van de auteur bestaat, het is moeilijk om te argumenteren tegen iemands recht om dat te doen. Ja, artistieke integriteit staat op het spel. Maar dat geldt ook voor de vrijheid om een lezer te zijn.
Het technologische tijdperk heeft geleid tot onze wens om alles aan te passen; onze computers, onze smartwatches, onze auto's, zelfs onze ervaring met internet zelf ... waarom niet de boeken die we lezen?
Wat denk je? Moet Clean Reader boeken censureren? Of is dat een schending van auteursrechten? Zou je overwegen om deze app te gebruiken met je kinderen? Deel je gedachten hieronder!
Afbeeldingscredits: Hoor geen kwaad, zie geen kwaad en spreek geen kwaad via Shutterstock, Gecensureerd concept via Shutterstock, Leesbrillen op een open boek via Shutterstock